اين تکنيک نياز به قلم‌موهاى تخت دارد و معمولاً روى بوم صورت مى‌گيرد. البته در مواردى روى کاغذ، مقوا، چوب و ... نيز بکار مى‌رود. در هر صورت بايد پيش از آغاز بکار زمينه‌سازى آن انجام شود. رنگ‌هاى روغنى معمولاً به‌صورت رنگ‌هاى روغنى لوله‌اى هستند. لولهرنگ در دههٔ ۱۸۶۰ به‌طور وسيع در دسترس نقاشان قرار گرفت. اين تکنيک از مشهورترين تکنيک‌هاست. در اين روش نقاش اين امکان را دارد که با روى‌هم زدنِ ضربه‌هاى قلم‌مو رنگ‌ها را تغيير دهد. تکنيک رنگ روغن از سدهٔ شانزدهم به بعد محبوبيت زيادى يافته است. در اين روش دير خشک شدن رنگ‌ها اين امکان را فراهم مى‌کند تا رنگ‌ها را درهم بتوان محو نمود.
پس از پايان کار مى‌توان لايهٔ نازکى ورنى روى کار کشيد. به اين ترتيب هم اثر از نفوذ گردوغبار محفاظت مى‌شود و هم درخشندگى آن حفظ مى‌شود. البته اين مرحله بايد بعد از گذشت زمانى از اتمام کار صورت گيرد تا لايه‌هاى زيرين تابلو کاملاً خشک شده باشد.
پس از پايان کار مى‌توان لايهٔ نازکى ورنى روى کار کشيد. به اين ترتيب هم اثر از نفوذ گردوغبار محفاظت مى‌شود و هم درخشندگى آن حفظ مى‌شود. البته اين مرحله بايد بعد از گذشت زمانى از اتمام کار صورت گيرد تا لايه‌هاى زيرين تابلو کاملاً خشک شده باشد.