پاستل نوعى تکنيک خشک است که ويژگى بافت مخملنما را دارد. اما خيلى زود کثيف مىشود و تحت تأثير رطوبت و نور قرار مىگيرد. اين تکنيک در قرن هيجدهم رايج شد. در پاستل رنگها قابل ترکيب نيستند و اين عمل روى کاغذ زمينه و در حين کار صورت مىگيرد. از اينرو تعداد رنگهاى پاستل زياد است.

در اين تکنيک کاغذ مخصوص پاستل بايد انتخاب شود و بهدليل حساس بودن اين ماده رنگى پس از پايان کار بايد از فيکسايتو استفاده کرد و بعد در قاب شيشهاى قرار داده شود و در اين حالت اثر در فاصلهاى اندک از شيشه قرار گيرد و به شيشه نچسبد.
